در این جا سعی ما بر این است که در مورد تشویق و تنبیه در کودکان بنویسیم؛ تشویق در کودکان زمانی پیش می آید که از آنها احساس رضایت کامل داشته باشیم و تنبیه زمانی است که کار ناپسندی از آنها سر می زند.
تشویق باعث احیا شدن شخصیت کودک می شود. در این مقاله سعی داریم روش های صحیح تشویق و تنبیه کودک را برای شما بازگو کنیم.
تشویق کردن کودک باعث تقویت رفتارهای مثبت شده و کودک را ترغیب می کند تا برای تشویقی گرفتن از سمت والدین رفتارهای مناسب تری داشته باشد.
مقابل تشویق تنبیه می تواند سازنده باشد تا کودک را متوجه رفتار اشتباهی که کرده بکند.
پاداش دهی و تشویق باید به موقع انجام شود در غیر این صورت کودک لوس شده و برای به دست آوردن خواسته هایش از رفتارهای نامناسب نیز کمک می گیرد.
در مقابل رفتارهای نامناسب مانند پرخاشگری، بد دهنی و بهانه گیری برای والدین آزار دهنده و کلافه کننده خواهد بود.
بنا بر دلایل ذکر شده باید تشویق و تنبیه در کودکان به موقع انجام پذیرد، در ادامه زمان مناسب برای تربیت صحیح کودک را برای شما تشریح خواهیم کرد.
تشویق در کودک تاثیر به سزایی دارد و باعث می شود او به کارهای نیکو تر تشویق بشود، زمانی که کودک را به کارهای خوب تشویق می کنیم نتیجه مطلوب تر
نسبت به زمانی که سرزنش می کنیم خواهد داشت.
مثلاً در زمان پرستاری در منزل به کودک بگویید: تو اتاقت را بدون اینکه از تو بخواهیم مرتب کرده ای و این رفتار تو مرا خیلی خوشحال می کند این نشانه بزرگ تر
شدن تو است.
یکی از اصول پرستاری از کودک این است که پرستار به فرایند تشویق و تنبیه در کودکان آگاه باشد و و بداند چه زمان های نیاز به تشویق و تنبیه احساس می شود.
زمان تشویق و تنبیه در کودکان چه مواقعی است؟
تشویق ستایش برای برای تلاش کودک است. تشویق باعث می شود تا کودک برای انجام دادن رفتار صحیح انگیزه داشته باشد. شما همچنین می توانید از
تشویق قبل و در طول یک فعالیت برای کمک به فرزند خود استفاده کنید. می توانید کودکان در سنین مختلف را به خاطر رفتارهای مثبت مختلف ستایش کنید.
به طور مثال می توانید کودک را بعد از اینکه خودش کفشهایش را پوشید تشویق کنید. ستایش های توصیفی نیز کاربرد زیادی دارند،میتوانید در اکثر مواقع در طول
روز از آن استفاده کنید. مثلا او را به دنبال وسیله ای در اتاقش بفرستید و بعد از آوردن آن وسیله از او تشکر کنید و با گفتن اینکه این کار تو مرا بسیار خوشحال کرد از او قدردانی کنید.
کودکان احتمالاً رفتارهایی را تکرار می کنند که موجب ستایش می شود. این بدان معناست که می توانید از ستایش برای تغییر رفتار نامناسب و جایگزین کردن رفتار
مطلوب استفاده کنید. اولین قدم تماشای مواقعی است که فرزند شما به روشی که می خواهد رفتار کند. وقتی رفتارش را دوست دارید مشاهده می کنید، فوراً
توجه فرزندتان را جلب کنید.
سپس دقیقاً آنچه را دوست دارید به فرزندتان بگویید. پاداش نیز رفتار خوب کودک شماست. جوایز می تواند باعث تشویق و ترغیب کودک شما برای رفتار ایده آل و
مناسب شود. توجه داشته باشید که رشوه و پاداش یکسان نیستند.
قبل از انجام رفتاری که می خواهید انجام دهد پاداش دادن یک رشوه تلثی می شود و پس از آن پاداش داده می شود. پاداش ها رفتار خوب را تقویت می کنند، اما
رشوه ها این کار را نمی کنند.
با ایجاد این نکات به ساخت عزت نفس فرزند خود کمک کرده و رفتار خوب را ترغیب کنید:
- وقتی نسبت به فرزند خود احساس خوبی دارید، به او بگویید. تشویق های کوچک می تواند تأثیر بزرگی بر روی فرزند شما داشته باشد.
- سعی کنید بیشتر از آنچه انتقاد می کنید ستایش کنید. به عنوان یک راهنما، برای هر بار گفتن کلمات منفی، شش بار فرزندتان را تشویق وستایش کنید.
- به دنبال تغییرات و موفقیت های اندک باشید. به جای اینکه منتظر بمانید تا زمانی که فرزند شما کارش را عالی و بدون نقص انجام داده دهد، سعی کنید از هر تلاشی یا پیشرفتی قدردانی کنید.
- قبول کنید که همه متفاوت هستند. کودک خود را به خاطر نقاط قوت منحصر به فرد خود ستایش کنید و او را تشویق به توسعه و احساس علاقه های خاص خود کنید. این به او کمک می کند تا احساس غرور و اعتماد به نفس داشته باشد.
- سعی کنید ستایشتان را به جای احساسات خود به رفتار فرزندتان وابسته کنید. ممکن است دریابید که هرچه بیشتر به دنبال رفتار خوب برای ستایش باشید، احساس مثبت تری خواهید داشت (و رفتار مناسب تری خواهید دید).
تنبیه کودک مانند تشویق برای منع رفتار اشتباه نیز در رفتارهای کودک تاثیرگذاری فراوانی دارد. طبق بررسی ها روانشناسان معتقدند که ۱ دقیقه تنبیه به ازای هر سال سن یه قاعده یمفید و کاربردی است. تنبیه با خطای کودک انجام می گیرد در پرستاری از کودک باید مراقب باشید که تنبیه امنیت و شخصیت کودک را خدشه دار نمی کند. هیچ گاه از تنبیه بدنی استفاده نکنید زیرا این رفتار تاثیری در انجام رفتار درست نخواهد داشت و کودک را بیش از پیش پرخاشگر و لجوج می کند.
با فرزند خود صحبت کنید و از او بخواهید که کار درست را انجام دهد. در کنار تنبیه از کلماتی مانند دیگر دوستت ندارم و یا چقدر بچه ی بدی هستی استفاده نکنید. در همه حال به او اطمینان دهید که حامی و تکیه گاهش هستید. در میان اعضای خانواده و یا کودکان دیگر سر او فریاد نزنید.
به هنگام تنبیه آرامش خود را حفظ کنید تا تصمیم ناگهانی نگیرید. در زمان تنبیه بر سر حرف خود بمانید. به او بفهمانید او را می بخشید فقط در زمانی که رفتار درست را جایگزین رفتار اشتباهش می کند.
در برخی مواقع بهتر است نسبت به رفتارهایی که کودک مدام آنها را انجام می دهد بی تفاوت باشید زیرا او می خواهد با این رفتار جلب توجه کند.
- کودک باید بداند برای کدام عمل انجام داده تشویق و تنبیه می شود.
- در هنگام پرستاری از کودک ما باید توجه به این نکته داشته باشیم که تشویق بعد از مدتی به شکل رشوه در نیاید و باید مثبت و سازنده باشد.
- تشویق نباید به نکات منفی کودک اشاره کند و در مقابل کار برازنده و شایسته کودک باشد.
- تشویق نباید از حد اعتدال خارج شود وگرنه برای کودک تکراری می شود.
- تنبیه با خطای کودک ارتباط دارد و بعد از ارتکاب خطا بی درنگ تنبیه صورت می گیرد.
- در پرستاری از کودک باید به این نکته توجه داشت که تنبیه کردن زیاد کودک و واکنش نشان دادن به یک رفتار کودک باعث توجه بیش از حد کودک به رفتار می شود گاهی باید بر روی رفتار های نا خوشایند کودک که بسیار تکرار می شود بی توجه ماند و آنها را نادیده گرفت.
- ما در تنبیه باید حواسمان به امنیت و شخصیت کودک باشد که مورد تحقیر قرار نگیرد کلماتی مانند دوستت ندارم تو آدم نمی شوی و از این دست امنیت و شخصیت کودک را به زیر سوال می برد.
- زمانی می تواند کودک تنبیه را بی طرفانه و عادلانه برداشت کند که تنبیه همراه با استدلال باشد.
- ما در انجام تنبیه باید ثابت قدم باشیم زیرا اگر در مواقعی از تنبیه دست بکشیم کودک دچار گیجی می شود و رفتار نا خوشایند ادامه پیدا می کند.
چگونه کودک را تنبیه کنیم؟
به عنوان والدین و یا پرستاری کودک، یکی از شغل های شما آموزش مناسب به فرزندتان است و این شغلی است که به زمان و صبر نیاز دارد. محدودیت ها را تعیین کنید قوانینی روشن و منسجم داشته باشید که کودک شما بتواند از آنها پیروی کند. حتماً این قوانین را با اصطلاحات متناسب با سن توضیح دهید که او بتواند آنها را درک کند.
به حرف های کودک خوب گوش کنید و در انتها شما نیز از او بخواهید تا حرفهایتان به درستی گوش دهد و از آنها پیروی کند. قدرتمندترین ابزار برای نظم و انضباط مؤثر توجه و تقویت رفتارهای خوب و دلسردی دیگران است.
به یاد داشته باشید، همه کودکان توجه والدین خود را می خواهند. بعضی اوقات کودکان بدلیل اینکه حوصله شان سر می رود و یا بهتر بدرفتاری می کنند در این زمان بهتر است با آنها بازی کنید تا سرگرم شوند. نادیده گرفتن رفتار بد می تواند راهی مؤثر برای متوقف کردن آن باشد، همچنین می تواند عواقب طبیعی اعمال خود را به کودک بیاموزد.
در بعضی از مواقع کودک به خوی خود یکسری عادت های بد رفتاری را انجام می دهد که یک پرستار در منزل باید بداند در این زمان تشویق و تنبیه کودک فقط وضعیت را بدتر می کند به همین علت ما دلایل و نحوه برخورد با کودک را در این گونه موارد در متن زیر به صورت خلاصه به اطلاع شما می رسانیم.
کودکان معصوم هستند اما در بعضی از موارد آنها اشتباهات رفتاری دارند مانند دست کردن در بینی، فحش دادن، یا مکیدن انگشت و … این اشتباهات رفتاری کودک نیاز به تشویق و تنبیه در کودک ندارد زیرا این رفتار ها به علت قرار گرفتن در مرحله ای از رشد است در این موارد بهترین عملکرد این است که بدون دعوا کردن کودک با او در رابطه با این موضوع حرف بزنید و باید در این بین پرستار کودک به سن و فهم کودک توجه داشته باشد؛ و اگر بار دیگر این حرکات را انجام داد نسبت به آنها بی تفاوت بوده و بگذاریم گذر زمان خود این رفتارها را در کودک از بین می برد.