نکاتی برای پرستاری از کودک بیش فعال

نکاتی برای پرستاری از کودک بیش فعال

کودک بیش فعال نمی تواند کارهای عملی و کارهایی که نیاز به فکر کردن دارد را به خوبی انجام دهد. هم چنین در سازماندهی کارها و برنامه ریزی نیز مشکل دارند. زندگی با این کودکان، بسیار گیج کننده و خسته کننده می باشد. بنابراین برخی از والدین در چنین مواردی از پرستار کودک کمک می گیرند. پرستاری از کودک بیش فعال موجب کنترل فعالیت و انرژی این کودکان شده و آرامش را برای او و خانواده اش به ارمغان می آورد.

کودکان بیش فعال نیز دوست دارند آرام نشسته یا اتاق خود را مرتب کنند و والدین خود را کمتر اذیت کنند، اما آن ها نمی دانند چطور این کارها انجام دهند. پرستاری در منزل از کودک بیش فعال موجب می شود با دلسوزی، صبر و حمایت از این کودکان، فرزندتان شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی به دست بیاورد و رضایت والدین و کودک بیش فعال جلب شود.

نکاتی برای پرستاری از کودک بیش فعال

  • شما ابتدا باید بیماری بیش فعالی کودک را درست تشخیص دهید زیرا اختلالات دیگری همچون اختلال در تیروئید و اختلال در رشد هم رفتارهای مشابه بیش فعالی در پی دارد.
  • اطلاعات خود را درباره این بیماری افزایش دهید و اطرافیان را آگاه کنید که ریشه این بیماری، ژنتیکی و عصبی است و به مراقبت در منزل از کودک ربطی ندارد.
  • همکاری با مدرسه و حمایت اطرافیان، موجب آموزش و یادگیری بهتر کودک بیش فعال می گردد و سطح آموزشی فرزند را بهبود می دهد.
  • موفقیت را برای فرزند خود تعریف کنید و براساس توانایی هایش از او انتظار داشته باشید. او را بسیار تشویق کرده و فرصت بدهید تا بتواند به هدفش برسد و به او سخت نگیرید.
  • برای کودک بیش فعال برنامه بلند مدت تهیه کرده و سعی کنید که مشکلات او را درمان کنید زیرا در غیراینصورت در بزرگسالی دچار مشکلاتی خواهند بود. پرستاری از کودک هایی که بیش فعالی دارند، باید به گونه ای تنظیم شود تا این کودکان در مسیر درست برای مدیریت این بیماری پیش بروند.
  • به کودک کمک کنید تا کودک بتواند رفتارها و مسئولیت کارهایش را بپذیرد زیرا موجب مستقل تر شدن کودک می شود.
  • توانایی های کودک را تشخیص داده و او را تحسین کنید. به جای تصحیح اشتباه های کودک، تمرکز خود را روی توانایی ها و کارهای خوب کودک قرار دهید. کودک را باور کنید تا او نیز بتواند خودش را باور کند.
  • با کمک گرفتن از یک پرستار، پرستاری از کودک بیش فعال خود را به او نیز بسپارید تا بتوانید از خودتان نیز مراقبت کنید. از دوستان و کسانی که شما را واقعا درک می کنند کمک بگیرید و با آندها در ارتباط باشید تا به موفقیت و شادمانی بیشتری دست پیدا کنید.

همچنین بخوانید:

تغذیه کودکان در پرستاری از کودک

 

 پرستاری از کودک بیش فعال

بیش فعالی یک اختلال عصبی پیچیده است که طبق آمار بدست آمده تقریبا ۸ تا ۱۰ درصد کودکان به آن مبتلا می شوند. تحقیقات حاکی از آن است که این بیماری در پسران بیش از دختران شایع است ولی هنوز علت آن مشخص نیست. در این بیماری کودک نمیتواند بر یک موضوع مشخصی تمرکز کند. در گفتگوهایی که نمیتواند بحث کند مکالمه را قطع می کند. این کودکان در کنترل احساسات خود دچار مشکل می شوند به شدت پرخاشگر بوده و یا نمی توانند برای مدتی ساکت در گوشه ای بنشینند. برای انجام دادن برخی فعالیت ها پیش قدم شده و برای ادامه دادن آن بی میل هستند. از بودن در کلاس های آموزشی اجتناب می کند و تمرکز کافی برای انجام و ادامه فعالیت ندارد. اغلب آنها ساکت و آرام بوده و نسبت به کودکان دیگر هیاهوی کمتری از خود نشان می دهند. در هنگام فعالیت ها دچار فراموشی میشوند و از طرفی باهوش بودن کودک ارتباطی با بیماری بیش فعالی ندارد. پرستاری از کودک بیش فعال بسیار آسان است به شرطی که پرستار و یا والدین آموزشهای لازم را دیده و صبور باشند. در ادامه مقاله به نکاتی برای پرستاری از کودک بیش فعال اشاره خواهیم کرد.

نکاتی برای پرستاری از کودک بیش فعال

  • اولین قدم برای پرستاری این است که دلیل فعالیت بیش از اندازه کودک را ریشه یابی کنید تا بتوانید بهترین راه درمان را ارائه دهید.
  • اطلاعات خود را در زمینه این بیماری افزایش دهید.
  • حمایت و همکاری اطرافیان به شما کمک میکند بتوانید راحتتر دوره درمان را طی کنید.
  • از پرخاشگری و تنبیه بدنی کودک به هنگام انجام فعالیت های نادرست استفاده نکنید زیرا این رفتار تاثیر معکوسی خواهد داشت.
  • کودکان بیش فعال ذاتا بدرفتار نیستند و علت رفتارها منشا ژنیتکی و عصبی دارد و با دارو قابل کنترل و درمان است.
  • مصرف غذاهای مناسب کمک می کند تا از لحاظ جسمی کودک سالم بوده و این سلامتی جسمی تاثیر بسزایی در درمان بیماری دارد.
  • با کودک صحبت کنید تا بتواند مسوولیت کارهای خود را بعهده بگیرد. این روش به مستقل شدن او نیز کمک میکند.
  • هنگام انجام رفتار درست او را تشویق و تحسین کنید و از کلمات محبت آمیز بیشتری استفاده کنید.
  • بعد از مدتی والدین با دیدن رفتارهای کودک کم حوصله می شوند. بهتر است اطرافیان بخواهید تا به شما کمک کنند.
  • با کودک ارتباط کلامی مناسب برقرار کنید و اعتماد او را جلب کنید.
  • انتظارات خود را از کودک واضح و کامل بیان کنید.
  • غذای مناسب می توانند تاثیر بهتری در خلق و خوی کودک بگذارد.
  • و در انتها برای کنترل و درمان این بیماری از یک پزشک متخصص کمک بگیرید.

پرستاری از کودک پرخاشگر چگونه است؟

تحقیقات روانشناسان اخیر نشان می دهد ۵۵ درصد از پسران و ۴۱ درصد از دختران دچار پرخاشگری و تندخویی هستند. پرخاشگری ریشه ی درونی داشته و بهترین راه حل این است که مشکل را ریشه یابی کرده و روش های اصولی برای درمان را بکار برد. پرستاری از کودک پرخاشگر و همچنین آموزش های صحیح والدین به راحتی قابل درمان خواهد بود.

پرستاری از کودک پرخاشگر

پرخاشگری دلاییل متعددی مثل مشاهده و الگوپذیری، ناکامی، اضطراب و افسردگی خواهد بود و دلیل اصلی آن ناکام ماندن عواطف و احساسات در زمان کودکی است. با پرخاشگری کودک می خواهد برای اطرافیان، والدین و پرستار خود جلب توجه کند تا به خواسته هایش اهمیت بدهند. پرخاشگری در کودکان از سنین ۱۸ ماهگی شروع و اغلب اوقات تا ۴ سالگی ادامه می یابد. پرستاری از این کودکان نیازمند صبر، حوصله و تحمل و دانش بالایی است تا کودکان در بزرگسالی رفتار انزواگرایانه نداشته و سرخورده و گوشه گیر نشوند.

دلیل پرخاشگری کودکان

برای پرستاری از کودک و مراقبت از آنها بهتر است دلایل پرخاشگری را ریشه کنید تا درمان بهتر و سریعتر انجام شود. در ادامه به برخی از دلایل پرخاشگری در کودکان اشاره می کنیم:

  1. مشاهده و الگوپذیری: یادگیری از والدین مهمترین علل رفتار پرخاشگرانه در کودکان است. کودکان تندخو اغلب والدینی پرخاشگر دارند و زود از کوره در می روند. توجه کنید که لزوما لازم نیست با کودک به تندی برخورد کنید تا پرخاشگر شود دیدن برخی رفتارهایی که والدین انجام می دهند میتواند دلیلی بر تندخویی کودک باشد.
  2. ناکامی: یکی از دلایل عمده ای است که کودک را پرخاشگر می کند. اگر کودک درخواست چیزی از والدین یا پرستار دارد و برای داشتن آن اصرار می کند و با پرخاشگری آن را بدست بیاورد سبب ناکامی و تثبیت این رفتار را در او خواهد شد. بهتر است علت بهانه گرفتن او را جویا شوید.
  3. اضطراب: اضطراب در کودکان یکی از دلایل پرخاشگری است و بعد از آن کودک به شدت احساس پشیمانی کرده و مدام معذرت خواهی میکند.
  4. افسردگی: پرخاشگری ممکن است ایجاد کج خلقی و عوامل دیگر مانند شب ادراری، افت تحصیلی و دوری کردن از افراد و اعضای جامعه باشد. در چنین مواردی بهتر است از پزشک متخصص کمک بگیرید.

رفتار مناسب والدین و پرستاری از کودک پرخاشگر

اولین مرحله در درمان و رفتار مناسب والدین و پرستاری از کودک شناسایی علت پرخاشگری است. بهتر است با کودک صحبت کنید و علت بهانه جویی هایش را بپرسید. در حضور کودک با دیگران به تندی صحبت نکنید. برای کارهای مناسبی که انجام می دهد او را تشویق کنید. در همه حال به او اطمینان بدهید که دوستش دارید و کنارش هستید. با او بازی کنید و به او فرصت تخلیه ی هیجان هایش را بدهید. و در آخر برای پرستاری از کودک پرخاشگر در همه حال صبور باشید.

 

میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای
شما هم نظر خود را در مورد این پست به ما بگوید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

4 × 2 =